Κοινωνικές Ιστορίες- Social stories
Το 2010, το Εθνικό Κέντρο Αυτισμού των ΗΠΑ ανέφερε σαν μία από τις καθιερωμένες θεραπείες για παιδιά με αυτισμό, τις κοινωνικές ιστορίες. Πρόκειται για μια διαδικασία, στην οποία από την μία είναι το ακροατήριο (παιδί ή ενήλικας με ΔΑΦ) και από την άλλη ένας συγγραφέας (θεραπευτής, δάσκαλος, γονέας). Αποτελούν μια μέθοδο διδασκαλίας κοινωνικών δεξιοτήτων σε άτομα που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού (Gray, 1993).
Οι κοινωνικές ιστορίες περιγράφουν με ακρίβεια μία κατάσταση, δεξιότητα ή έννοια σύμφωνα με 10 κριτήρια. Αρχικά, ο στόχος της κοινωνικής ιστορίας είναι να μοιράσει σωστή πληροφορία, έχοντας υπομονετική και υποστηρικτική ποιότητα. Έχοντας το στόχο στο μυαλό, είναι σημαντική η συλλογή πληροφορίων από πλευράς των συγγραφέων, ώστε να κατανοήσουν καλύτερα το ακροατήριό τους (δεξιότητα, κατάσταση), αλλά και για να προσδιορίσουν τα ακριβή θέματα και τις βασικές πληροφορίες (εστίαση) της κάθε ιστορίας. Πιο συγκεκριμένα, χρειάζεται να συμβουλευτείτε την ομάδα συμπεριλαμβανομένων των γονέων, να καταγράψετε τα στοιχεία και να παρατηρήσετε το ίδιο το άτομο με ΔΑΦ.
Μια κοινωνική ιστορία περιλαμβάνει έναν ακριβή τίτλο, μια εισαγωγή για να προσδιορίζει ξεκάθαρα το θέμα, ένα κυρίως σώμα που δίνει περισσότερες λεπτομέρειες και ένα συμπέρασμα που ανακεφαλαιώνει την πληροφορία. Ακόμα, χρειάζεται να έχει μορφή να αποτελείται, δηλαδή, τόσο από κείμενο όσο και από εικόνες. Το κείμενο πρέπει να είναι γραμμένο στο α’ πρόσωπο, ο τόνος χρειάζεται να είναι θετικός και υπομονετικός και να το νόημα να είναι ακριβές. Επιπλέον, η ιστορία πρέπει να αποτελείται από περιγραφικές προτάσεις, δηλαδή αντικειμενικές συχνά παρατηρήσιμες δηλώσεις γεγονότων. Τέλος, είναι σημαντικό να είναι προσαρμοσμένη στα ενδιαφέροντα και το ιδιαίτερο στυλ μάθησης του ακροατηρίου της.
Ανακεφαλαιώνοντας, οι κοινωνικές ιστορίες πρόκειται για εξατομικευμένα κείμενα που προσφέρουν στο άτομο ακριβείς πληροφορίες για καταστάσεις και δεξιότητες που το δυσκολεύουν. Περιέχουν οπτικοποιημένο υλικό, θετική διατύπωση, κυριολεκτικές αναφορές, αναλυτικές προτάσεις και έχουν αντιπροσωπευτικό τίτλο για τη διευκόλυνση της κατανόησής τους από το άτομο στο οποίο απευθύνεται. Βασικοί στόχοι είναι η ενίσχυση της κοινωνικής κατανόησης, η παροχή κοινωνικής πληροφορίας, η προετοιμασία για μια νέα κατάσταση και η εκπαίδευση σε νέες δεξιότητες (Gray, 1993).
Βιβλιογραφία
Gray, C. A., & Garand, J. D. (1993). Social stories: Improving responses of students with autism with accurate social information. Focus on Autistic Behavior, 8(1), 1-10.
Κοινωνικές Ιστορίες- Social Stories, Σημειώσεις σεμιναρίου, Catherine Faherty.
Νικόλαρου Χριστίνα Γεωργία,
Ψυχολόγος, MSc Σχολικής Ψυχολογίας.