Ανακαλύπτοντας τον Αυτισμό
Λίγα λόγια από μία μητέρα παιδιού με διάγνωση αυτισμού μπορεί να μας εισαγάγει με τον καλύτερο τρόπο στον μυστηριώδη κόσμο του Αυτισμού .
Ήρθες κι έθρεψες την μοναξιά μου με τη σιωπή,
κι ούτε που μου άπλωσες το χέρι.
Το δρόμο το δικό μου δεν τον καταδέχτηκες,
μήτε τη γλώσσα την προγονική, παρά απλώνοντας
τα χέρια σου,
άλλοτε με κινήσεις ανάλαφρες σαν των φτερών
της πεταλούδας,
κι άλλοτε κωπηλατώντας στον αέρα, ιχνογραφείς
τα δικά σου μονοπάτια.
Έχω ένα παράπονο, ακριβέ μου, και θα σου το πω.
Δε μου γύρεψες ποτέ καθαρή αλλαξιά
για να γυαλιστείς μες στον καθρέφτη.
Κι όμως είσ ’ ωραίος,
κι η ομορφιά σου δεν έχει μέτρο, γιατί περιφρονεί
την αποδοχή μας.
Ο όρος διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές υπάρχει και στα δύο έγκυρα ταξινομητικά εγχειρίδια που είναι το ICD-10 της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και το DSM-IV διαγνωστικό και στατιστικό εγχειρίδιο της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης. Είναι ο όρος που καλύπτει όλο το Φάσμα του Αυτισμού. Στην μια άκρη του φάσματος βρίσκεται η τυπική μορφή του αυτισμού γνωστή ως σύνδρομο Kanner, στην άλλη τα υψηλής λειτουργικότητας, το σύνδρομο Asperger και ενδιάμεσα οι άλλες μορφές του αυτισμού.
Αυτή η ομάδα διαταραχών χαρακτηρίζεται από ποιοτικές ανωμαλίες στην κοινωνική συναλλαγή και στον τρόπο επικοινωνίας καθώς και από περιορισμένο, στερεότυπο, επαναλαμβανόμενο ρεπερτόριο ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων. Οι ποιοτικές αυτές ανωμαλίες αποτελούν διάχυτο χαρακτηριστικό της λειτουργικότητας του ατόμου, υπό οιανδήποτε συνθήκη, αν και είναι δυνατό να ποικίλουν σε βαρύτητα.
Η συχνότητα του αυτισμού και γενικά των διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών στο σύνολο του πληθυσμού, είναι σήμερα μεγαλύτερη από την τύφλωση και το σύνδρομο Down. Ο αυτισμός συναντάται σε ανθρώπους όλων των εθνικοτήτων, φυλών και κοινωνικών ομάδων. Οι επιδημιολογικές έρευνες έδειξαν ότι η συχνότητα της τυπικής μορφής του αυτισμού (σύνδρομο Kanner) είναι 4-6 στις 10.000.
Σήμερα γνωρίζουμε τι δεν προκαλεί τον αυτισμό :
Η σχέση μητέρας – παιδιού, πατέρα – παιδιού, γονέων μεταξύ τους δεν είναι η αιτία που προκαλεί τον αυτισμό, αλλά είναι πολύ σημαντική για την ανάπτυξη και την εξέλιξή του, όπως και η σχέση με τα άλλα μέλη της οικογένειας, κάτι που ισχύει για όλα τα παιδιά του κόσμου.
Οι τομείς της έρευνας για το τι προκαλεί τον αυτισμό περιλαμβάνουν:
1. γενετική προδιάθεση και γενετικούς παράγοντες
2. διαφοροποιήσεις στη δομή του εγκεφάλου
3. ελλείψεις σε ένζυμα
4. ελλείψεις σε βιταμίνες και / ή μέταλλα
5. ανοσοποιήσεις, εμβόλια
6. ουσίες που προκαλούν μολύνσεις
7.μολύνσεις από ιούς
8. μολύνσεις του αυτιού
9. τροφικές αλλεργίες
10. περιβαλλοντικούς παράγοντες
11. αντιβιώσεις
12. αφρώδεις μολύνσεις
13.δεν περιορίζονται όμως σε αυτές μόνο
Οι έρευνες σε μεγάλο βαθμό επικεντρώνονται στη γενετική βάση.
H ανάγκη για έγκαιρη διάγνωση γίνεται ολοένα και πιο επείγουσα. Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι η εντατική πρόωρη παρέμβαση στα εκπαιδευτικά πλαίσια έχει ως αποτέλεσμα τη βελτίωση των επιδόσεων στα περισσότερα μικρά αυτιστικά παιδιά. Έχει παρατηρηθεί βελτίωση της τάξεως του 75% στον λόγο, αλλά και άλλες σημαντικές βελτιώσεις στην αναπτυξιακή πρόοδο και τη γνωστική ικανότητα.
Επιπλέον, η έγκαιρη διάγνωση μάς επιτρέπει την παροχή οικογενειακής υποστήριξης, τη μείωση του οικογενειακού άγχους και την κατάλληλη παροχή ιατρικής φροντίδας στο παιδί.
Η έγκαιρη και έγκυρη διάγνωση του Αυτισμού πρέπει να γίνεται από διεπιστημονική ομάδα με την παρουσία όλων των ειδικών και με την ταυτόχρονη χρήση όλων των σύγχρονων διαγνωστικών εργαλείων.
Της Μάρθας Ηλιοπούλου
Ειδική Παιδαγωγός /Φιλόλογος MASpecialEducation/B.T.E.C Edexcel
Θεραπευτής Ένταξης (Θ.Ε.ΚΟ. Advanced)