Υπάρχουν περιπτώσεις όπου κρίνεται απαραίτητη η ατομική ψυχοθεραπεία με σκοπό το παιδί ή ο έφηβος να ανακουφιστεί από συναισθήματα θλίψης και άγχους, να επεξεργαστεί συγκρουσιακά θέματα που τον απασχολούν και να διευκολυνθεί η ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη.

Ο τύπος της θεραπείας είναι υποστηρικτική ψυχοθεραπεία ψυχαναλυτική , γνωσιακή- συμπεριοφορική προσέγγιση. Οι τεχνικές της ψυχοθεραπείας του παιδιού διαφέρουν από αυτές της ψυχοθεραπείας των ενηλίκων κυρίως ως προς το ότι τα παιδί κοινοποιεί τι σκέψεις και τα συναισθήματα του με διαφορετικό τρόπο. Χρησιμοποιεί πολύ λιγότερους λεκτικούς συνειρμούς και εκφράζεται πιο αυθόρμητα με το παιχνίδι. Από τις πιο διαδεδομένες τεχνικές στην ψυχοθεραπεία των παιδιών είναι το παιχνίδι. Το παιχνίδι δίνει στο παιδί τη δυνατότητα να εκφράσει ελεύθερα τα συναισθήματα του (πχ. μια κούκλα, μικρές ανθρώπινες φιγούρες, άγρια και κατοικίδια ζώα, αυτοκίνητα, μικροί κύβοι, σπίτια, φράχτες, κ.α.).

Παρατηρώντας το ελεύθερο παιχνίδι μπορεί ο θεραπευτής να συλλάβει τις διεργασίες του ασυνείδητου του παιδιού. Η ζωγραφική επίσης αξιοποιείται στην ψυχοθεραπεία των παιδιών. Το παιδί έχει στη διάθεση του μολύβια, μαρκαδόρους, μπογιές και πινέλα, πλαστελίνη, χαρτιά για να χρησιμοποιήσει και να εκφραστεί με ποικίλους τρόπους. Δεν δίνονται στο παιδί για να περάσει ευχάριστα την ώρα του αλλά πρωτίστως αποσκοπούν στο να προσφέρουν στο παιδί ένα είδος λεξιλογίου. Πολύ διαδεδομένες τεχνικές είναι το παιχνίδι ρόλων και η καθοδηγούμενη φαντασία, όπου στο ασφαλές πλαίσιο της συνεδρίας το παιδί δοκιμάζει σενάρια που το δυσκολεύουν, για να αποφορτιστεί και για να πειραματιστεί με νέες, λειτουργικές συμπεριφορές.

Συχνότητα : Η συχνότητα των συνεδριών συνήθως είναι 1 φορά την εβδομάδα, την ίδια μέρα και ώρα, και η διάρκεια της συνεδρίας είναι 45-60 λεπτά. Μπορεί οι συνεδρίες να γίνονται και ανά 15 ημέρες ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε παιδιού ή εφήβου , η συχνότητα διαμορφώνεται με βάση την εξελικτική πορεία του κάθε περιστατικού.