Η Αναπτυξιακή Δυσαριθμησία: Στρατηγικές Αντιμετώπισης
Η Αναπτυξιακή Δυσαριθμησία είναι μια γνωστική διαταραχή της παιδικής ηλικίας και επηρεάζει την ικανότητα ενός κατά τα άλλα έξυπνου και υγιούς παιδιού να μάθει αριθμητική (American Psychiatric Association, όπως αναφέρεται στο Τζοβάρα, 2007). Αναφέρεται στην εκτέλεση με επιτυχία και αυτοπεποίθηση απλών αριθμητικών πράξεων, παρά στις πιο αφηρημένες μαθηματικές έννοιες της άλγεβρας ή της γεωμετρίας. (Piazza M et al, 2010) (Sharma M, 2003, όπ. αναφ Αντωνόπουλος, Μ & Αντωνοπούλου, Ε., 2017). Το έλλειμμα παρατηρείται στην αντίληψη της έννοιας «μεγαλύτερο/μικρότερο», στη θέση των αριθμών στην πραγματική ευθεία. Δηλαδή, το παιδί μπορεί να υπολογίσει ότι 6+3=9, δεν μπορεί όμως να συμπεράνει άμεσα από αυτό ότι και 3+6=9. (Vaidya, R. S. 2004).
Συμπτώματα – χαρακτηριστικά του δυσαριθμησικού παιδιού
- Κανονικές ή προηγμένες γλωσσικές ικανότητες
- Δυσκολία εκτέλεσης απλών αριθμητικών πράξεων
- Δυσκολία στην κατανόηση των εννοιών του χρόνου, του μήκους, του εμβαδού
- Δυσκολία στον προσανατολισμό
- Δυσκολία διάκρισης του δεξιά και του αριστερά
- Δυσκολία στη χρήση των χρημάτων
- Αντιστροφή/μετάθεση των ψηφίων, για παράδειγμα 75 αντί για 57, στη γραφή και την ανάγνωση
- Σύγχυση των μαθηματικών συμβόλων +, x, -, ÷, =, <, >
- Σύγχυση των ψηφίων 2-5, 6-9, 4-7
Στρατηγικές Αντιμετώπισης
- Ευελιξία του προγράμματος σπουδών, επιμόρφωση των εκπαιδευτικών αλλά και των γονέων.
- Εξατομικευμένη διδασκαλία (Τζοβάρα, 2007)
- Δημιουργία μαθηματικού λεξιλογίου, διδασκαλία των μαθηματικών σαν μια γλώσσα και η σύνδεση των μαθηματικών όρων με τις λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά (ορολογία, λεξικό όρων, κατάτμηση εννοιών).
- Δόμηση της διδασκαλίας πάνω σε προϋπάρχουσα γνώση, εφαρμογή σε δραστηριότητες και σενάρια της καθημερινότητας (Sharma M, 2003, όπ. αναφ. Αντωνόπουλος, Μ & Αντωνοπούλου, Ε., 2017)
- Επαναλήψεις και σύνδεση με τα προηγούμενα, καταμερισμός κάθε ενότητας σε επιμέρους (Sharma M, 2003, όπ. αναφ. Αντωνόπουλος, Μ & Αντωνοπούλου, Ε., 2017)
- Η δομή των ασκήσεων/ερωτήσεων θα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε ο μαθητής να οδηγείται βήμα-βήμα στη σωστή απάντηση (Sharma M, 2003, όπ. αναφ. Αντωνόπουλος, Μ & Αντωνοπούλου, Ε., 2017)
Οδηγίες για τους γονείς
- Δημιουργία ήρεμου και υποστηρικτικού κλίματος
- Έμφαση στο ηθικό στην αυτοπεποίηθηση του παιδιού
- Δημιουργία περιβάλλοντος μελέτης στο σπίτι
- Ενημέρωση για τα δικαιώματα του παιδιού
- Συνεργασία με τους διδάσκοντες
(Τζοβάρα, 2007)
«Όσο πιο νωρίς ο μαθητής έρθει σε επαφή με αυτή την προσέγγιση των Μαθηματικών, τόσο πιο νωρίς θα ελευθερώσει τη σκέψη του» (Καραγιαννάκης, 2012)
BIBΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Αγαλιώτης, Ι. (2009), Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά. Αιτιολόγηση, Αξιόλογηση, Αντιμετώπιση, Εκδόσεις: Ελληνικά Γράμματα
Αντωνόπουλος, Μ & Αντωνοπούλου, Ε. (2017). Δυσαριθμησία και τρόποι αντιμετώπισης κατά τη διδακτική πρακτική. Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης, 2016(1), 152-160
Καραγιαννάκης Γ, (2012) Οι αριθμοί… πέρα απ τους κανόνες, Αθήνα: Διερευνητική Μάθηση
Κοτοπούλης Θ. (2017), Δυσαριθμησία και η αντιμετώπιση του δυσαριθμικού παιδιού – Συνοπτικό βοήθημα για εκπαιδευτικούς και γονείς, Αθήνα: Γρηγόρη
Τζοβάρα, Β. (2007), Δυσκολίες που αντιμετωπίζουν παιδιά με δυσλεξία και δυσαριθμησία στα Μαθηματικά και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν, Ιωάννινα: Διπλωματική εργασία
Vaidya, S. R. (2004). Understanding dyscalculia for teaching. Education, 124(4), 717-721.
Παναγιώτης Γκιώκας
Μαθηματικός