ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΧΩΡΟΥ ΣΤΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Τι νοείται με τον όρο περιβάλλον μάθησης;
Με τον όρο <<περιβάλλον μάθησης>> εννοούμε τον χώρο, τις συνθήκες εργασίας και τις σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα στην τάξη. Αυτά τα 3 στοιχεία είναι πολύ σημαντικά στη διαφοροποιημένη διδασκαλία.
Ποιες δραστηριότητες συμβάλλουν στη βελτίωση του σχολικού χώρου;
Μερικές ιδέες για τη διαφοροποίηση του χώρου είναι οι εξής:
- Διάταξη θρανίων με τέτοιο τρόπο που να επιτρέπει την άμεση συνεργασία και επικοινωνία.
- Ο δάσκαλος της τάξης να διαμορφώσει ένα φιλόξενο και ευέλικτο χώρο με αρκετά σημεία προσωπικής αναφοράς για τα παιδιά.
- Στη βιβλιοθήκη τα βιβλία να είναι προσεκτικά διαλεγμένα και με δραστηριότητες διαβαθμισμένης αναγνωστικής δυσκολίας.
- Να υπάρχει η γωνιά της τάξης όπου εκεί τα παιδιά θα μπορούν να χαλαρώνουν με παιδαγωγικά παιχνίδια.
- Να υπάρχουν ταμπέλες που να υποδεικνύουν τη θέση των πραγμάτων.
- Η διακόσμηση να συνδέεται με την εργασία που γίνεται μέσα στην τάξη και να ανανεώνεται συχνά.
- Στους τοίχους να υπάρχουν κολλημένες αφίσες με λεξιλόγιο, οπτικές υπενθυμίσεις διαδικασιών ή βήματα για εκτέλεση εργασίας, όπως και οι κανόνες της τάξης.
Λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω ιδέες, μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα πως μία τάξη στην οποία εφαρμόζεται η μέθοδος της διαφοροποιημένης διδασκαλίας δύναται να οριστεί ως ένα ζωηρό εργαστήρι αλληλεπίδρασης και μάθησης. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της είναι ότι τα παιδιά μπορούν να εργαστούν αυτόνομα, αφού το εκπαιδευτικό πλαίσιο δίνει τη δυνατότητα ανάληψης πρωτοβουλιών (Παντελιάδου & Φιλιππάτου, 2013).
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Παντελιάδου, Σ. & Φιλιππάτου, Δ., (2013). Διαφοροποιημένη Διδασκαλία. Θεωρητικές Προσεγγίσεις και Εκπαιδευτικές Πρακτικές, Αθήνα: Πεδίο.
Ηρώ Βενιζέλου