ΠΟΙΑ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΠΡΩΙΜΗΣ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑΣ

Τα  δύο με τρία πρώτα χρόνια της ζωής είναι εξαιρετικά σημαντικά για την ανάπτυξη του παιδιού και σε μεγάλο βαθμό καθοριστικά για την εξέλιξη της υπόλοιπης ζωής του. Σε αυτό το διάστημα παράλληλα με την ταχύτατη ανάπτυξη του εγκεφάλου και της κοινωνικότητας θέτονται και οι βάσεις για τη μετέπειτα ωρίμανση και τις σχέσεις του. Η διεθνής βιβλιογραφία αναφέρει ότι 8-12% των νηπίων εμφανίζουν διαταραχές λόγου και ομιλίας τα αίτια των οποίων δεν έχουν προσδιορισθεί πλήρως. Οι γενετικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου, σίγουρα είναι ένα πιθανό αίτιο για κάποια παιδιά. Από διάφορες μελέτες που έχουν γίνει, έχει δειχθεί, πως οι δυσκολίες στο λόγο και την ομιλία μπορεί να εμφανίζονται σε άτομα του ίδιου οικογενειακού περιβάλλοντος (Byers Brown and Edwards,1989). Οι βλάβες του εγκεφάλου και οι μολύνσεις αναφέρονται επίσης ως πιθανές αιτίες, χωρίς όμως να έχουν αποδειχθεί (Bishop,1992).

 

Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, 70% των γονιών ανησυχούν για την εξέλιξη του παιδιού τους όταν βλέπουν ένα φανερό σύμπτωμα αλλά μόνο το 28% απευθύνεται σε κάποιον ειδικό ή τον παιδίατρο. Οι περισσότεροι  γονείς επισκέπτονται τους ειδικούς όταν το παιδί έχει ήδη ενταχθεί στο σχολικό πλαίσιο κι αυτό συμβαίνει γιατί το διάστημα εκείνο αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες του παιδιού τους. Την περίοδο εκείνη είναι σε θέση να συγκρίνουν το παιδί τους με τα υπόλοιπα συνομήλικα παιδιά και να διαπιστώσουν πως στην πραγματικότητα κάτι συμβαίνει. Νωρίτερα αδυνατούν να το κάνουν είτε γιατί τα ελλείμματα σε αντιληπτικό επίπεδο είναι ήπια, είτε γιατί θεωρούν φυσιολογική οποιαδήποτε συμπεριφορά κι εξέλιξη του παιδιού τους.

Γιατί όμως η έγκαιρη παραπομπή είναι σημαντική;

Μία έγκαιρη παραπομπή είναι σημαντική τόσο για το παιδί όσο και για το θεραπευτή που πρόκειται να το αναλάβει.

Όσον αφορά το θεραπευόμενο:

  • μπορεί να εξασφαλίσει ότι δεν υπάρχει κάποιο έλλειμμα σε κάποιο σημαντικό αναπτυξιακό στάδιο.
  • Ακόμη κι αν υπάρχουν ελλείμματα, μπορούν να μειωθούν σε ικανοποιητικό βαθμό δεδομένου ότι στην παιδική ηλικία ΄΄πλάθεται  ακόμη ο εγκέφαλος΄΄ και μπορούμε να επέμβουμε αποτελεσματικά σε αυτό.
  • Οι μη αποδεκτές συμπεριφορές που ίσως απορρέουν από τις δυσκολίες του παιδιού, μπορεί να ερμηνευτούν και να αντιμετωπιστούν με τον κατάλληλο τρόπο.
  • Μπορούν να προληφθούν μεταγενέστερες δυσκολίες που θα εμφανίσει ένα παιδί στις σχολικές τάξεις που οφείλονται σε προυπάρχουσες δυσκολίες στο λόγο που πιθανόν να μην είχαν διερευνηθεί στο παρελθόν.

Όσον αφορά το θεραπευτή:

  • Ο ίδιος θα είναι σε θέση να διαγνώσει την όποια δυσκολία.
  • Μπορεί να παραπέμψει για περαιτέρω διερεύνηση σε κάποια άλλη ειδικότητα.
  • Μπορεί να εμπλέξει τη διεπιστημονική ομάδα για την κατάλληλη διαχείριση.
  • Μπορεί να σχεδιάσει και να οργανώσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρέμβασης.
  • Να στηρίξει και να συμβουλεύσει τους γονείς.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

  1. Κοκμοτός Π, Μπέλλα Σ. ΄΄ Πώς να αναγνωρίσουμε και να βοηθήσουμε παιδιά με δυσκολίες λόγου κι ομιλίας΄΄ Εκδόσεις Γλαύκη.
  2. Νησιώτου-Μαντέλου Ι.(2013-2014) ΄΄ Έγκαιρη Ανίχνευση και Παρέμβαση στη Νηπιακή Ηλικία΄΄ http://docplayer.gr/1709276-Egkairi-anihneysi-kai-paremvasi-sti-nipiaki-ilikia.html
  3. Bishop(1992)΄΄ Biological basis of developmental language disorders΄΄ in Fletcher P and Hall D (1992) Specific Speech and Language Disorders  in Children. London: Whuur
  4. Byers Brown B and Edwards S M (1989) ΄΄Developmental Disorders of Language ΄ London: Whuur

 

 

                                                                                  Η Λογοθεραπεύτρια

                                                                                  Μπούγα Παναγιώτα

 

Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση