Συναισθηματική Ευελιξία
Η συναισθηματική ευελιξία αναφέρεται στην προσπάθεια του ατόμου να χαλαρώσει, να ηρεμήσει και να επιλέξει πως θα ανταποκριθεί στις συναισθηματικά φορτισμένες καταστάσεις. Σημαίνει πως το άτομο δείχνει μεγάλη προσαρμοστικότητα στις νέες συνθήκες που δημιουργούνται στην ζωή του και αντιμετωπίζει τα δύσκολα συναισθήματα με αποδοχή και επιείκεια. Δεν αναφέρεται στην απόρριψη των συναισθημάτων που δυσκολεύουν τους ανθρώπους (άγχος, θυμός), αλλά στον επαναπροσδιορισμό αυτών και στην αντιμετώπισή τους με θάρρος. Η απόκτηση της συναισθηματικής ευελιξίας ακολουθεί τέσσερα βασικά βήματα.
Αρχικά, «δώστε το παρών», σταθείτε δηλαδή μπροστά στις σκέψεις και τα συναισθήματά σας και αντιμετώπιστε τα με προθυμία και περιέργεια. Δεύτερον, «αποστασιοποιηθείτε», αφού αντιμετωπίσετε αυτά που σας δυσκολεύουν, πάρτε μια απόσταση από αυτά και παρατηρήστε τα όπως είναι: απλά συναισθήματα και απλές σκέψεις. Η αποστασιοποίηση συντελεί στην δημιουργία μιας ευρείας οπτικής που μας βοηθάει να δούμε τις πιθανότητες που μας παρέχονται και όχι να βλέπουμε μονοδιάστατα. Τρίτον, «βρείτε τον δρόμο σας», εστιάστε δηλαδή σε αυτό που εσείς επιδιώκετε, στις δικές σας θεμελιώδεις αξίες και τους δικούς σας στόχους και όχι σε αυτές που οι άλλοι επέβαλαν σε εσάς. Με τον τρόπο αυτό, θα προσπαθήσετε να δείτε την ευρύτερη εικόνα, η οποία ενώνει το συναίσθημα με την σκέψη και σας βοηθάει να βρείτε καλύτερους δρόμους να φτάσετε το σκοπό σας. Τέταρτον, «προχωρήστε», οι μικρές αλλαγές στις συνήθειες και την ρουτίνα σας, οι οποίες συμβαδίζουν με τις αξίες σας, θα κάνουν την διαφορά και θα σας φέρουν ένα βήμα πιο κοντά στην συναισθηματική ευελιξία.
Οι γονείς μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της συναισθηματικής ευελιξίας των παιδιών τους που θα τα καταστήσει ικανά να ανταπεξέρχονται σε δύσκολες συνθήκες, θα τους ενισχύσει δηλαδή την ψυχική ανθεκτικότητά τους. Στην περίπτωση ενός παιδιού που φοβάται, οι γονείς μπορούν να συζητήσουν με το παιδί τους σχετικά και να αναγνωρίσουν τον φόβο του, να το ενθαρρύνουν δηλαδή να δώσει το παρών. Έπειτα, να το βοηθήσουν να δημιουργήσει μια απόσταση ανάμεσα στο συναίσθημα και στο στόχο του, δεδομένο που θα το έκανε να σκεφτεί πιο ψύχραιμα. Εν συνεχεία, να συνεξετάσουν με το παιδί τους το δρόμο του, τους λόγους που ήθελε να επιτύχει αυτό που φοβόταν και τέλος, να ορίσουν τα βήματα με τα οποία σταδιακά θα προσεγγίσει το παιδί το στόχο του.
Παράλληλα μέσω του προσωπικού τους παραδείγματος συναισθηματικής ευελιξίας, οι γονείς μπορούν να διδάξουν στα παιδιά τους τις δεξιότητες αυτές. Ακόμα, ενθαρρύνοτας την αυτονομία των παιδιών σας δίνοντάς τους μια αληθινή επιλογή ή μια λογική εξήγηση για τις αποφάσεις που εσείς παίρνετε όταν δεν είναι δυνατόν να δοθεί επιλογή. Βοηθήστε τα στο πώς να σκέφτονται, χωρίς να τους υποδεικνύετε τι να σκέφτονται. Αποδεχτείτε τα συναισθήματά τους και ενθαρρύνετέ τα να σκεφτούν μόνα τους λύσεις.
Βιβλιογραφία
David, S. (2017). Συναισθηματική Ευελιξία. Αθήνα: Πεδίο.
Νικόλαρου Χριστίνα Γεωργία,
Σχολική Ψυχολόγος