Όταν το παιδί μου χάνει χρόνο άσκοπα…
Η αντίληψη του χρόνου για έναν ενήλικα είναι διαφορετική από αυτή ενός παιδιού. Πολλές φορές τα παιδιά πράττουν ανεξάρτητα από αυτόν , χωρίς να τον υπολογίζουν. Ποιος είναι ο ρόλος των γονέων; Συνήθως οι ενήλικες δίνουν εντολές και οδηγίες προκειμένου να προλάβουν το χρόνο που φεύγει, ανεβάζοντας πολλές φορές τον τόνο της φωνής τους και ξεπερνώντας τα όρια της υπομονής τους.
Πώς να «προλάβετε» το πρόβλημα;
- Οι γονείς αποτελούν πρότυπο για τα παιδιά, οπότε πρέπει να είναι οι ίδιοι, πρώτα, συνεπείς.
- Δώστε παραπάνω χρόνο στο παιδί, ώστε να μη χρειαστεί να φωνάξετε. Για παράδειγμα, αν αργεί το πρωί για το σχολείο, βάλτε το ξυπνητήρι μισή ώρα νωρίτερα.
- Εφαρμόστε «ρουτίνες» και πρόγραμμα στην καθημερινότητα σας. Θα βοηθήσουν το παιδί, ώστε να συνηθίσει το χρονικό πλαίσιο στο οποίο θέλετε να λειτουργεί.
Πώς να λύσετε το πρόβλημα;
- Κάντε «αγώνα» με το ρολόι, προκαλώντας το παιδί να ολοκληρώσει μια δραστηριότητα πριν χτυπήσει το ρολόι.
- Δημιουργήστε κίνητρα στο παιδί, ώστε να προσπαθήσει να «κερδίσει» το ρολόι, δίνοντας, για παράδειγμα λίγο χρόνο για παιχνίδι, πριν την επόμενη δραστηριότητα.
- Επικεντρωθείτε και ανταμείψτε κυρίως την προσπάθεια και όχι τόσο το αποτέλεσμα.
- Βοηθήστε το παιδί στην εκτέλεση της δραστηριότητας, γιατί απλά ίσως να μη μπορεί να την εκτελέσει πιο γρήγορα.
Αποφύγετε…
- Να χάνετε την ψυχραιμία σας και να φωνάζετε στο παιδί για να αλλάξει το ρυθμό του, γιατί είναι πιθανό να έχετε το αντίθετο αποτέλεσμα.
- Μη δίνετε παραπάνω προσοχή, τονίζοντας ότι πρέπει να βιαστεί, διότι θα συνεχίσει να καθυστερεί.
- Φροντίστε να είστε έτοιμοι όταν θα είναι και το παιδί, ώστε μη χρειαστεί να σας περιμένει.
Πηγή: «Πειθαρχία χωρίς ξύλο και φωνές», Τζέρρυ Γουάικοφ, Μπάρπαρα Γιούνελ, Εκδόσεις Μίνωας.
Κοκκινάκου Νέλλη,
Ψυχολόγος
Κέντρο Αγωγής Παιδιού & Εφήβου ‘’Εξέλιξη’’