ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Η Ψυχοκινητική αγωγή στοχεύει στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού εστιάζοντας στην μοναδικότητά του αλλά και στις προσωπικές του δυνατότητες.

Στα προγράμματα της Προσαρμοσμένης Φυσικής Αγωγής για παιδιά Προσχολικής Ηλικίας είναι σημαντικό να λαμβάνεται υπόψη:

  • Η Ατομικότητα του παιδιού
  • Τα ενδιαφέροντα του
  • Οι ανάγκες του
  • Και οι προϋπάρχουσες γνώσεις του.

 

Μερικές ιδέες για δραστηριότητες:

  • Λέμε ρυθμικά το όνομα μας: Καθόμαστε σε κύκλο. Ένας – ένας με τη σειρά του λέει ρυθμικά το όνομά του χτυπώντας παλαμάκια στις τονισμένες συλλαβές και οι υπόλοιποι απαντούν επαναλαμβάνοντας το όνομα του παιδιού, χτυπώντας κι αυτοί παλαμάκια στις τονισμένες συλλαβές.

 

  • Τα αγαλματάκια: Ενώ ακούγεται μουσική τα παιδιά περπατούν ανακατεμένα στον χώρο, προσέχοντας να μην συγκρουστούν, (γιατί είναι κάκτοι ή φούσκες κ.λπ.). Προσοχή όμως! Κάθε φορά που η μουσική σταματά τα παιδιά μένουν ακίνητα, για να τους θαυμάσουν οι άνθρωποι (αγάλματα).

 

  • Χρώματα: Τα παιδιά κινούνται ανακατεμένα στον χώρο, ενώ ακούγεται μουσική. Μόλις σταματήσει η μουσική, φωνάζουμε ένα χρώμα και τα παιδιά πρέπει να βρουν αυτό το χρώμα στον χώρο ή στα ρούχα τους και να το ακουμπήσουν.

 

  • Σημεία στήριξης: Τα παιδιά κινούνται ανακατεμένα στον χώρο, ακολουθώντας τη μουσική. Κάθε φορά που η μουσική σταματά, στηρίζονται στα σημεία του σώματος που υποδεικνύουμε πχ ένα πόδι κι ένα χέρι, δύο χέρια κι ένα πόδι, μόνο πλάτη κ.λπ.

 

  • Ο Καθρέφτης: Τα παιδιά είναι χωρισμένα σε ζευγάρια και στέκονται ο ένας απέναντι από τον άλλο. Το ένα παιδί κάνει ελεύθερες αργές κινήσεις σαν να βρίσκεται μπροστά στον καθρέφτη του και το άλλο ακολουθεί τις κινήσεις αυτές σαν να είναι το είδωλο του πρώτου. Σε λίγο οι ρόλοι αλλάζουν.

 

  • Παντομίμα: Τα παιδιά είναι σκορπισμένα στον χώρο. Κινούνται ανακατεμένα ακολουθώντας τις υποδείξεις μας: «Είστε ποντικάκια που τρέχουν, περπατάτε πολύ χαρούμενοι, είστε στρατιώτες, είστε ένας παππούς, είστε παπάκια, περπατάτε ξυπόλητοι πάνω σε καυτή άμμο, πάνω σε πάγο που γλιστρά κ.λπ.».
  • Ουρίτσες: Κάθε παιδί έχει μια ουρίτσα (ένα κομμάτι κορδέλα ή σπάγκο) η οποία κρέμεται από το παντελόνι του. Με το παράγγελμά μας ο καθένας προσπαθεί να μαζέψει όσο πιο πολλές ουρές μπορεί.
  • Αντί για ουρίτσες βάζουμε στην πλάτη των παιδιών πολύχρωμα μανταλάκια ρούχων

 

 

Γυμνάστρια Ειδικής Αγωγής

Κακοκέφαλου Μαρία.

 

 

 

Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση